آداب انتظار:
انتظار آدابی دارد که عبارت است از:
1.توجه
2.عهد
3.انس
4.توسل
5.آماده باش



1.توجه
توجه در باب تفعل است و از"وجه" می آید. وجه یعنی وجاهت، مورد رضایت قرار گرفته شده، تمجید شده و تعریف شده.
وجاهت یافتن، یعنی اگر مهدی زیباست، من نیز مانند او زیبا شوم. در مکتب انتظار باید لحظه به لحظه متعالی شد. اجتماع باید متعالی شود. مملکتی که به امام زمان وصل است، باید بسیار متعالی تر از آنچه امروز هست، باشد. تک تک من و شما در عدم تعالی اجتماعمان دخیل هستیم.

2.عهد
وقتی ما در مسیر وجاهت قرار گرفتیم، باید هرروز وهرلحظه با امام بیعت کنیم وعهد ببندیم. عهدی وجودی نه صوری و ظاهری.
"و هو عهدی الیک ومیثاقی لدیک اذ انت نظام الدین ..."
هر چه را که رب به من عطاکرده، برای تو بذل می کنم و می بخشم واین میثاق من است. چون معتقدم روزی برای نظام دین وایجاد وحدت در نظام هستی، امام ظهور پیدا خواهد کرد. پس فقط دست دردست مهدی(عج) گذاشتن کفایت نمی کند، بلکه باید تمام هویت خود را به او سپرد. باید ارده¬ی خود را در اراده ی اوفانی کرد.



3. اُنس
در توقیع امام زمان به شیخ مفید آمده است: "ولا ناسین ذکرکم"؛ یعنی ای شیعه، من آن قدر با تو انس دارم که از یادت غافل نیستم. همین کلام امام مرا تشویق می کند تا بی توجه به حرف دیگران، از انس همه جدا شوم و در حوزه و جاذبه ی انس امامم – که مرا فراموش نمی کند- قرار گیرم.
اگر انس و اتّکا به مقامات برتر از خود نداشته باشیم، آن قدر شیاطین جنی و انسی در لباس های موجه دینی برایمان کار می کنند که اولین ترفندشان کافی است تا ما از مسیرمان برگردیم.

4. توسل
امام در توسل، وسیله ی بیرون آمدن ما از گناه و ظلمت می شود؛ اصلاً توسل یعنی همین! یعنی وسیله جُستن و به آن اعتصام واستمساک پیدا کردن، تا مرا در هر رتبه ای که هستم بالا ببرد.


5.آماده باش
انسانی که توجه پیدا کرده، عهد ویمان بسته و انس و توسّل دارد، پیوسته در حال آماده باش است. امام صادق –علیه السلام- در این باره می فرماید: باید هر یک از شما، خود را برای خروج حضرت مهدی مهیا کند، اگرچه با یک تیر. اگر چنین کند، امیدوارم خدا مرگش را به تأخیر اندازد تا امام را درک کند و از یاران و اعوان او باشد.



آمادگی آدابی دارد:

1. یادگیری: ما باید امام زمان را بشناسیم و به سیره ی علمی و عملی اش، صلح و جنگش، حب و بغضش، و سلیقه و روشش معرفت داشته باشیم؛ چنان که امام سجاد –علیه السلام- در مورد شیعیان حقیقی زمان غیبت می فرماید: آنان مخلصان حقیقی و شیعیان صادق ما هستند و در پنهان و آشکار، به دین خدا دعوت می کنند.
یعنی شیعیان ما به قدری شناخت دارند که در هر میدان فرهنگی، چه پنهان و چه آشکار، حضور پیدا می کنند تا بتوانند حقیقت را روشن کنند و در محیط اطراف خود تأثیر بگذارند.

2. دعا: یکی دیگر از آداب آمادگی، دعاست. در آمادگی باید پیوسته دعا کنیم. یعنی آن قدر باید ادعیه را تکرار کنی و در توسلات خاصِّ امام زمان بروی که ملکه و عینیت وجودت شود. آن وقت اگر چشم، چیز خطرناکی ببیند و یا گوش، صدای خطرناکی بشنود، سریعاً "یا صاحب الزمان" می گویی و امام هم در باطن دستت را می گیرد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: